- ikmal
- is. <ər.> Tamamlama, bitirmə, qurtarma, mükəmməlləşdirmə. Darülədəbin bilməliyiz qədrini, millət! İkmalına göstərməli olduqca həmiyyət. M. H.. Bu gənc yeddi il idi ki, Parisdə tibb fakültəsini ikmal üçün sevgili vətənindən ayrı düşmüşdü. S. S. A.. İkmal etmək – tamamla- maq, axıra çatdırmaq, bitirmək, qurtarmaq. Təlim və tədris ana dilində icra olunan məktəbi-ibtidaini ikmal etdikdən sonra, şagirdi rus edadiyyələrinə, yəni gimnaziyaya, realni <məktəblərə> təbiidir ki, qəbul etməzlər. Ü. H.. <Varis:> . . Mən varlı olduğum halda, orta məktəbi ikmal edib bu şapkanı qoya bilmədim. A. Ş.. İkmala yetirmək – bax ikmal etmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.